Een aantal van ons had het er voor over om op deze koele en wolkige dag naar het noorden te reizen om het enig overgebleven, gedeeltelijke kasteel van Floris V te bezoeken. Na langs de dijk te zijn gereden, met uitzicht op de Zuiderzee, nu natuurlijk het IJsselmeer en met zicht op de oude haven konden we onze koetsen kwijt op de plaats van de voormalige voorburg. Naar de brug en het toegangshek wandelend zie je de aangegeven, verdwenen muren, hoektorens en in de hoek de overgebleven woongebouwen. Het een en ander is sterk gerestaureerd door de bekende architect Pierre Cuypers. Gelukkig heeft hij zich niet zo laten gaan als bijvoorbeeld bij Kasteel De Haar, het is realistischer gebleven. Er is aan het gebouw, dat in zeer slechte staat was, een ronde hoektoren gereconstrueerd. Verder is het volume niet ernstig uitgebreid.
Fotograferend bewogen de vrienden zich naar het Kasteel café van kasteel Radboud, de andere naam van het geheel. In de kelder was een grote ruimte voor ons gereserveerd waar we de lezingen zouden meemaken. Door de gezellige dames van de Taverne werden we voorzien van de koffie met, en na het gezellig keuvelen en handen schudden was het tijd voor onze eerste lezing, uiteraard na de opening van de dag door de voorzitter.
Jan Kamphuis die zich met de geschiedenis van kastelen, onder andere Brederode, beroepsmatig had bezig gehouden en ook met kasteel Medemblik, en de overige verdwenen kastelen e.d., houd nog steeds lezingen en publiceert in diverse bladen. Hij wist ons veel over de restauraties van Radboud te vertellen. Hij had veel beschrijvingen en tekeningen weten te vinden in West-Friesland. Genoemd werd ook een goed rapport over het kasteel van Esther Vink van maart 2011. Helaas is het niet uitgegeven, maar daar wordt aan gewerkt. Hij werd bedankt met applaus, een fles en een bon. De volgende lezing werd gedaan door Mark van den Bos, werkzaam bij het Monumentenbezit, wat onder andere diverse kastelen in ons land beheerd. Hij legde het werk van de organisatie uit. Hij liet o.a. een plaatje zien van wat er met de Ruïne van Teylingen zou gaan gebeuren. Verder vulde hij het verhaal van dhr. Kamphuis aan wat betreft de West-Friese burchten. Het bestuur nam nu het woord om het wel en wee van de stichting te verklaren. Zij vertelde ons ook over het debacle wat Robert Ligthelm is overkomen. HiWij hopen het allerbeste voor hem en Tom. Dat hij weer gauw in ons midden mag verblijven. Willem Donselaar sloeg ons nog even met de euries om de oren en daarna zetten we ons aan tafel om de uitgebreide lunch te nuttigen. Onder andere soep, salade, en de kroket verdwenen rap in de kelen. Een tafel viel me op, deze was gemaakt van een boeibord van een bruine zeilboot.
Na deze smakelijke onderbreking nam huis-historicus Ben Dijkhuis het woord. Zijn lezing ging over het kasteel Radboud en omgeving in de 15e eeuw. Hij legde o.a. een verband van het slot met de “oude”haven. Na deze interessante lezing werd hij ook bedankt namens de stichting en stond de thee op ons te wachten. Dit alles gebeurde nog steeds in dezelfde gezellige kelder. Deze ruimte was voorzien van een zware balkconstructie, deze was afkomstig uit Frankrijk is me verteld. Conservator Paulette Kooijman en Ben Dijkhuis waren nu beschikbaar om ons door het gebouw rond te leiden. Dus in twee groepen dwaalden we door het kasteel. Natuurlijk de ridderzaal, de grote zaal met de twee schouwen waarop de wapens van alle steden en dorpen van het gebied waren bevestigd. Ook de replica’s van de ijzeren Harry’s en wapens ontbraken niet. Een model van een oude schuit en een Gobelin die goed uit de zon hing schitterde ons toe.
Via een deur kwamen we in de toegevoegde ronde toren. Rond deze deur zijn de enige originele bakstenen van de oude burcht nog zichtbaar. Via kruipdoor en sluipdoor trappetjes en gangetjes kwamen we op de zolder waar een tentoonstelling was van de verdwenen dwangburchten van Floris V, hier en daar voorzien van opgegraven artefacten. De wapenkamer was veel wapens rijk, deze kon je dan optillen om het gewicht te voelen. Ook wat blikken attributen en kleding waren voorhanden evenzo een speelhoek voor kinderen, dus die hoeven zich niet te vervelen hier.
Ook was er even tijd om een groepsfoto te maken tegen de nieuwe vervallen muren, een kleurrijk geheel. Na de beide gidsen te hebben bedankt was daar ons afsluitend drankje met hapje. De voorzitter sloot de bijeenkomst en wenste een ieder wel thuis. Na nog een gezellig samenzijn ging iedereen zijns weegs. Dit was weer een interessant samenzijn, dus de organisatoren weer bedankt en tot de volgende bijeenkomst.
Hans Brandhorst