Amsterdammers in Bloemendaal : Borski en Van der Vliet, één hechte familie De Borski’s waren puissant rijk. Hun macht lag in geld, grond en ijzer. Ze waren nauw verwant met de ijzerhandelaren van Vliets. Twee van de rijkste, maar minst bekende families in de 19e eeuw. Ze kochten veel buitenplaatsen op en lieten ook veel nieuwe huizen neerzetten. In de Kennemerduinen kochten ze een strook land op met circa twaalf landgoederen. Van deze is Elswout de bekendste. Ruim anderhalve eeuw heersten zij ...

De relatie tussen landbouw en buitenleven in het Amstellands Arcadië (1640-1840)   De algemeen heersende mening was dat de buitens voortkwamen uit een herenkamer op een boerderij.  Landschapshistoricus Gerrit van Oosterom heeft promotieonderzoek gedaan naar ruim 160 buitenplaatsen uit het Amstelland, hun eigenaren, pachtboeren en landbezit. Uit het onderzoek blijkt dat het bestaande beeld te beperkt is. Van Oosterom heeft onderzocht wat er met de boerderij gebeurde na de bouw van een buiten. ...

In de achttiende en negentiende eeuw zijn in zogenaamde pleziertuintjes vele tuinhuizen en theekoepels neergezet om zomerse dagen in door te brengen. Het buitenleven werd door de stadsmensen in lente en zomer omarmd. Langs de Haarlemmertrekvaart bij voorbeeld ontstond een flink aantal van dit soort bouwwerken. Door veranderende omstandigheden konden ook minder vermogenden naar buiten en genieten van hun buitenhuisje en pleziertuintje. Het speelde zich voornamelijk af op de grens tussen stad en p...

Constantijn Huygens (1596-1687) was een alleskunner. Tegenwoordig staat hij bekend als virtuoos dichter, maar tijdens zijn leven kende men hem vooral als de secretaris van de stadhouders Frederik Hendrik en Willem II. Daarnaast was hij een kunstkenner, talentvol componist, musicus én parfumeur. Iedereen die er ook maar iets toe deed heeft met Huygens in een van die hoedanigheden gecorrespondeerd. De buitenplaats is als onderwerp of decor aanwezig in deze correspondentie. Zo beschrijft hij dat ...

Verzameld, verwoest, maar niet vergeten beschrijft het verhaal van het intrigerende Rotterdamse echtpaar Van Wijngaarden-Boot. Ze speelden een niet te onderschatten rol in het culturele leven in Rotterdam en Nederland tussen 1900 en 1930, onder andere bij de Alliance Française en de Rotterdamsche Kunstkring. Het toneel, de muziek,de literatuur en de schilderkunst waren gebaat bij hun belangstelling en hun financiële ondersteuning. Bij het overlijden van Pieter van Wijngaarden bleek hij ...